Praca na lonży – podstawy

Bardzo istotnym elementem szkolenia każdego wierzchowca jest lonżowanie. Jest ono zazwyczaj niedoceniane przez dużą liczbę jeźdźców. Stanowi jednak doskonałe dopełnienie treningu dresażowego i pracy pod siodłem. Właściwie przeprowadzane lonżowanie oddziałuje również na polepszenie stabilności konia, jakości jego chodów, poprawia reakcję na działanie pomocy jeździeckich, ponieważ w czasie lonżowania wpływamy na naszego wierzchowca mową, rękoma oraz batem, który jest substytutem łydki. Lonżowanie wierzchowców poprawia posłuszeństwo i wpływa stymulująco na rozrost mięśni. Trzeba nadmienić, że lonżowanie po okręgu powinno być realizowane w dwóch kierunkach, żeby zapobiec nieprawidłowemu rozwojowi muskulatury. Nie zapominajmy, że lonżowanie powinno być wykonywane prawidłowo, ponieważ nieprawidłowe lonżowanie może wyrządzić więcej szkód niż pożytku. Zatem jak odpowiednio lonżować swojego konia i co będzie nam do tego niezbędne?

Po pierwsze należy przestrzegać regularności treningów na lonży. Brak regularności nie da nam możliwości na uzyskanie wszystkich korzyści pochodzących z lonżowania. Wierzchowiec przystępując do treningu musi być odpowiednio rozgrzany z tego powodu lonżowanie zaczynamy od stępu.
Średnica okręgu, na którym odbywa się praca na lonży nie może być mniejsza niż 12 metrów. Powierzchnia, po której chodzi koń musi być wyłożona piaskiem. Może to być także piasek połączony z trocinami. Najistotniejsze aby nie była zbyt miękka ani za twarda. Do lonżowania potrzebujemy:

Lonży – specjalnej liny o długości około 7 – 8 metrów zakończonej karabińczykiem i pętlą bezpieczeństwa.
Pasa do lonżowania – pasa zapinanego w okolicach kłębu konia, służącego do lonżowania konia. Wyróżnić można dwa rodzaje pasów. Pasy do lonżowania bez siodła i z siodłem. Pas do lonżowania ma metalowe oczka, do których możemy przypiąć wodze dodatkowe. Przy wyborze pasa zwróćmy uwagę na ilość pierścieni oraz na rozmiar i kształt poduszek. Tak samo jak ma to miejsce w przypadku siodła pas do lonżowania powinien być dobrze dopasowany do anatomicznej budowy wierzchowca, gdyż źle dostosowany może spowodować obtarcia grzbietu. Pod pas do lonżowania zakładamy czaprak.
Bat – specjalny bat do lonżowania. Powinien być wystarczająco długi i odpowiednio wyważony.
Kawecan – jest to rodzaj ogłowia bezwędzidłowego, używany zazwyczaj do lonżowania młodych wierzchowców. W przypadku wierzchowców starszych używa się przeważnie normalne ogłowie.

Ponad to warto zaopatrzyć naszego konia w ochraniacze, aby uchronić go przed ewentualnymi kontuzjami. Natomiast my musimy bezwzględnie zakładać rękawiczki, które ochronią nasze ręce przed otarciami.